Słowiński Park Narodowy
SmołdzinoPolska jest jednym z niewielu pozostałych krajów Europy, w którym występuje tak wysokie natężenie terenów uchodzących za dziewicze oraz nie zdegradowanych przez człowieka. O ile trudne (lub czasem nawet niemożliwe) jest całkowite pozostawienie natury samej sobie bez ingerencji człowieka, o tyle są miejsca wyłączone spod działalności człowieka, takie jak parki narodowe. Jednym z nich jest Słowiński Park Narodowy.
HISTORIA
Utworzony został on w 1967 roku. Ciekawostką jest, że już niespełna dekadę później jego obszar powiększono niemal dwukrotnie. To jednak dopiero początek jego bogatej i pozytywnej historii. Niedługo później bowiem został wciągnięty przez UNESCO na listę Światowych Rezerwatów Biosfery, a w 1995 roku, jako obszar wodno-błotny, na mocy konwencji ramsarskiej (o bardzo dużym prestiżu międzynarodowym) został chroniony.
FAUNA I FLORA W SŁOWIŃSKIM PARKU NARODOWYM
W jego logo podziwiać można mewę srebrzystą. Jak nietrudno się domyślić, jest to jeden z charakterystycznych elementów tutejszej fauny, przebogatej w ptactwo. Zaliczyć do niej należy takie gatunki, jak bataliony, krwawodzioby czy kania ruda. Ze względu na fakt iż jest to obszar wodno-błotny, stanowi doskonałe środowisko lęgowe dla ptaków, stąd liczba ich gatunków w Słowińskim Parku Narodowym oscyluje w okolicach 260. Turyści chcący wybrać się w te rejony powinni jednak zachować ostrożność, ponieważ w miejscu tym spotkać można także silnie jadowitą żmiję zygzakowatą, której ukąszenie może być bardzo groźne. Z ciekawszych ssaków zaś wymienić można morświny, foki szare czy też bobry. Jeśli chodzi o środowisko, oprócz bagnisk, torfowisk czy jezior zobaczyć można ruchome wydmy, które stanowią nie lada atrakcję turystyczną.
Słowiński Park Narodowy kusi i przyciąga bogactwem fauny i flory oraz niezwykłymi widokami. Warto odwiedzać takie miejsca, szczególnie w obecnych czasach, kiedy tryb życia człowieka jest bardzo szybki i stresujący, w którym brakuje miejsca na refleksje i czasu spędzonego na łonie natury.
źródło zdjęcia głównego: flickr.com, autor Ministry of Foreign Affairs of the Republic of Poland, fot. Mariusz Cieszewski
Utworzony został on w 1967 roku. Ciekawostką jest, że już niespełna dekadę później jego obszar powiększono niemal dwukrotnie. To jednak dopiero początek jego bogatej i pozytywnej historii. Niedługo później bowiem został wciągnięty przez UNESCO na listę Światowych Rezerwatów Biosfery, a w 1995 roku, jako obszar wodno-błotny, na mocy konwencji ramsarskiej (o bardzo dużym prestiżu międzynarodowym) został chroniony.
W jego logo podziwiać można mewę srebrzystą. Jak nietrudno się domyślić, jest to jeden z charakterystycznych elementów tutejszej fauny, przebogatej w ptactwo. Zaliczyć do niej należy takie gatunki, jak bataliony, krwawodzioby czy kania ruda. Ze względu na fakt iż jest to obszar wodno-błotny, stanowi doskonałe środowisko lęgowe dla ptaków, stąd liczba ich gatunków w Słowińskim Parku Narodowym oscyluje w okolicach 260. Turyści chcący wybrać się w te rejony powinni jednak zachować ostrożność, ponieważ w miejscu tym spotkać można także silnie jadowitą żmiję zygzakowatą, której ukąszenie może być bardzo groźne. Z ciekawszych ssaków zaś wymienić można morświny, foki szare czy też bobry. Jeśli chodzi o środowisko, oprócz bagnisk, torfowisk czy jezior zobaczyć można ruchome wydmy, które stanowią nie lada atrakcję turystyczną.
Słowiński Park Narodowy kusi i przyciąga bogactwem fauny i flory oraz niezwykłymi widokami. Warto odwiedzać takie miejsca, szczególnie w obecnych czasach, kiedy tryb życia człowieka jest bardzo szybki i stresujący, w którym brakuje miejsca na refleksje i czasu spędzonego na łonie natury.
źródło zdjęcia głównego: flickr.com, autor Ministry of Foreign Affairs of the Republic of Poland, fot. Mariusz Cieszewski
Polecane